Formacja zakonna


Aspirat jest pierwszym etapem formacji w Zgromadzeniu. W czasie aspiratu pomagamy młodej osobie w jej rozwoju osobowym i w pogłębieniu życia chrześcijańskiego, a także stwarzamy jej możliwość lepszego poznania naszego Zgromadzenia.  Aspirantka może mieszkać w domu Zgromadzenia lub poza nim. Celem aspiratu jest rozeznanie powołania do naszego Zgromadzenia i  stopniowe wprowadzanie w  proces formacji. Czas aspiratu daje możliwość poznawania siebie, uczenia się życia w grupie oraz poznawania wspólnoty, zwyczajów i tradycji Zgromadzenia. Jest czasem stopniowego przejścia z życia świeckiego i osiągnięcia gotowości rozpoczęcia postulatu.


Siostry postulantki żyją we wspólnocie nazaretańskiej, gdzie rozeznają swoje powołanie w charyzmacie Zgromadzenia. W czasie postulatu siostra rozpoznaje działanie Boga w jej życiu, pogłębia swoją relację z Jezusem tak, aby potrafiła odczytywać w świetle wiary to wszystko, co ją spotyka. Postulat jest jeszcze głębszym i pełniejszym wprowadzaniem w duchowość i misję Nazaretu. Dom Postulatu znajduje się w Żdżarach – w miejscu związanym z naszą Założycielką, bł. Franciszką Siedliską, która urodziła się kilka kilometrów od Żdżar w Roszkowej Woli. Znakami zewnętrznymi tego czasu są: strój postulancki, medalik z Najświętszą Rodziną i brewiarz.


Siostra nowicjuszka ucząc się zażyłości z Chrystusem, stopniowo uczy się żyć według rad ewangelicznych. Przygotowuje się do podjęcia świadomej i wolnej decyzji oddania się całkowicie umiłowanemu Bogu w Nazarecie. Siostra nowicjuszka stara się poznać oraz pokochać ducha i charyzmat Nazaretu. Celem tego okresu formacji jest pogłębienie przymierza miłości z Bogiem oraz kontynuowanie rozeznawania prawdziwości powołania do życia zakonnego w  Nazarecie, a  także pomoc w  przygotowaniu do pełniejszego oddania się Bogu przez śluby zakonne: czystości, ubóstwa i posłuszeństwa. Formacja nowicjacka kształtuje w siostrze gotowość do bycia posłaną oraz dzielenia się z innymi odważnie i twórczo misją Nazaretu. Nowicjat trwa dwa lata. Pierwszych dwanaście miesięcy stanowi rok kanoniczny. W czasie drugiego roku nowicjuszka odbywa praktykę apostolską w Zgromadzeniu. Dom Nowicjatu w naszej Prowincji znajduje się w Ostrzeszowie. Nowicjat rozpoczyna się ceremonią obłóczyn. Nowicjuszka otrzymuje symbole nowego życia: biały welon i krzyżyk nowicjacki oraz imię, które może jej być nadane lub wybrane przez nią samą.


Juniorat jest najdłuższym etapem w formacji początkowej, obejmuje czas od złożenia pierwszych ślubów aż do ślubów wieczystych. Okres ślubów czasowych trwa 5 lat. Siostry juniorystki  uczą się harmonijnego łączenia życia wewnętrznego i wspólnotowego z działalnością apostolską. Juniorat jest okresem, w którym cała głębia konsekracji zakonnej ma scalić w jedno wszystkie aspekty życia siostry nazaretanki: modlitwę i każdą posługę, życie wspólnotowe i wszelkie relacje z innymi, naukę, kształcenie i czas odpoczynku. Jest to etap w którym siostra juniorystka kontynuuje pracę nad sobą oraz rozwija swe życie duchowe i zakonne z poczuciem większej osobistej odpowiedzialności. Celem junioratu jest umożliwienie siostrze i Zgromadzeniu dalszego rozeznawania autentyczności jej powołania do Nazaretu i odkrycie jej gotowości do całkowitego i nieodwołalnego oddania się Bogu poprzez profesję wieczystą. W dniu profesji wieczystej siostra otrzymuje obrączkę, na której umieszczony jest napis w języku łacińskim: Dilectus meus mihi et ego Illi (Miły mój mnie a ja Jemu) oraz wypowiada „tajemnicę” – tzw. predykat swego życia duchowego, który jest dołączony do imienia.


Formacja stała obejmuje wszystkie siostry nazaretanki po ślubach wieczystych i trwa aż do śmierci. Jest procesem rozwoju całej osoby we wszystkich jej wymiarach zarówno fizycznym, psychicznym, duchowym, intelektualnym, jak i apostolskim. Zmierza stopniowo do utożsamienia się z Osobą Chrystusa w Jego pragnieniach, uczuciach, postawach i w działaniu. Formacja stała ma uwrażliwiać siostrę na czujność i  słuchanie głosu Boga, który mówi nieustannie w  nowy sposób, w stale zmieniającej się rzeczywistości świata, Kościoła i Zgromadzenia. Przestrzenią, w której dokonuje się nasza stała formacja, jest osobista relacja z Bogiem, wspólnota, nasza nazaretańska codzienność, a  także podejmowany apostolat. (opracowanie na podstawie dokumentu: „Droga Miłości; Ratio Zgromadzenia Sióstr Najświętszej Rodziny Z Nazaretu)